ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΥΨΗΛΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ

Αξιόπιστα & ασφαλή αποτελέσματα!

Οδοντικά Εμφυτεύματα

Τα οδοντικά εμφυτεύματα υποκαθιστούν ουσιαστικά τις ρίζες των δοντιών που λείπουν, τοποθετούνται με μικρή χειρουργική επέμβαση μέσα στο οστό των γνάθων και χρησιμοποιούνται ως στηρίγματα για τις προσθετικές αποκαταστάσεις που θα κατασκευαστούν. Το υλικό κατασκευής τους είναι το τιτάνιο με κατάλληλα επεξεργασμένη επιφάνεια, ώστε να ενσωματώνονται μέσα στο οστό των γνάθων. Είναι απόλυτα βιοσυμβατά υλικά και χρησιμοποιούνται εδώ και δεκαετίες τόσο στην οδοντιατρική, όσο και σε πολλούς τομείς της ιατρικής. Η αντοχή τους και το μικρό τους βάρος είναι δυο ακόμα κύρια πλεονεκτήματά τους.

Το σχήμα των οδοντικών εμφυτευμάτων είναι συνήθως κυλινδρικό ή κωνικό (ριζόμορφο) και οι διαστάσεις τους (διάμετρος και μήκος) ποικίλουν, ώστε να επιλέγουμε το κατάλληλο εμφύτευμα για κάθε ασθενή ανάλογα με τις απαιτήσεις και την ανατομία του.


Πλεονεκτήματα εμφυτευμάτων συγκριτικά με τις κλασικές προσθετικές αποκαταστάσεις.

-Δεν τροχίζονται τα φυσικά δόντια εκατέρωθεν του ελλείμματος των δοντιών

-Δεν εμφανίζουν ευαισθησία σε διάφορα ερεθίσματα (κρύο, ζεστό, γλυκό)

-Εμποδίζουν την απορρόφηση του οστού με την πάροδο της ηλικίας

-Συμβάλλουν στη διατήρηση των μορφολογικών χαρακτηριστικών και τη βελτίωση της αισθητικής του προσώπου

-Προσομοιάζουν περισσότερο με τα φυσικά δόντια

-Συμβάλλουν στην αύξηση και διατήρηση της μασητικής ικανότητας

-Συμβάλλουν στη βελτίωση της ομιλίας και της κατάποσης

-Προσφέρουν αυτοπεποίθηση στον ασθενή ως ακίνητες αποκαταστάσεις

-Έχουν τη δυνατότητα εύκολης, ανώδυνης και με χαμηλό κόστος επιδιόρθωσης των προσθετικών αποκαταστάσεών τους οποτεδήποτε απαιτηθεί

-Διευκολύνουν την καλύτερη στοματική υγιεινή



Διαδικασία
Πριν τη χειρουργική τοποθέτηση των εμφυτευμάτων προηγείται η λήψη λεπτομερούς ιατρικού και οδοντιατρικού ιστορικού, καθώς και ο ακτινογραφικός έλεγχος με τη χρήση πανοραμικής και ενδοστοματικής ακτινογραφίας, ενώ τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιείται και είναι πλέον απαραίτητη και η λήψη αξονικής τομογραφίας των γνάθων κωνικής δέσμης (CBCT-Cone Beam Computed Tomography). Επιπλέον, λαμβάνονται αρχικά αποτυπώματα από τον ασθενή και κατασκευάζονται τα γύψινα εκμαγεία μελέτης του στόματος πάνω στα οποία, με τη βοήθεια ειδικών προγραμμάτων και λογισμικών, μελετούμε, σχεδιάζουμε και κατασκευάζουμε ψηφιακά και τρισδιάστατα τα εμφυτεύματα και τις προσθετικές αποκαταστάσεις τους. Με αυτόν το τρόπο μπορούμε να σχεδιάσουμε ψηφιακά, με μεγάλη ακρίβεια και ασφάλεια, τη θέση των εμφυτευμάτων και την προσθετική αποκατάσταση η οποία θα κατασκευαστεί και θα υποστηριχθεί από αυτά. Η όλη αποκατάσταση μπορεί να παρουσιαστεί στον ασθενή τρισδιάστατα και ψηφιακά πριν τη χειρουργική τοποθέτηση των εμφυτευμάτων, ώστε να έχει και ο ίδιος μια πλήρη εικόνα της διαδικασίας και να ενημερωθεί επαρκώς για τη μελλοντική εικόνα του στόματός του. Απαραίτητη προϋπόθεση για την τοποθέτηση εμφυτεύματος είναι η πολύ καλή στοματική υγιεινή από τον ασθενή, ο τακτικός επανέλεγχος όπως καθορίζεται από τον οδοντίατρο, ενώ το κάπνισμα αποτελεί σχετική αντένδειξη.

 
Προεγχειρητικός Σχεδιασμός
Ο προεγχειρητικός σχεδιασμός είναι το σημαντικότερο στάδιο της αποκατάστασης με οδοντικά εμφυτεύματα. Η λήψη αναλυτικού ιατρικού ιστορικού, η διεξοδική μελέτη των ανατομικών και λειτουργικών συνθηκών στο στοματογναθικό σύστημα και η αναλυτική ενημέρωση του ασθενούς είναι τα απαραίτητα βήματα πριν προχωρήσει η διαδικασία της εμφύτευσης. Ο ασθενής πρέπει να έχει άριστο επίπεδο στοματικής υγιεινής και να έχει κατανοήσει πλήρως τις αυξημένες απαιτήσεις υγιεινής που συνεπάγεται η αποκατάσταση με οδοντικά εμφυτεύματα.

Αρχική κατάσταση- έλλειψη τριών οπίσθιων δοντιών της κάτω γνάθου

Διαδικασία Εμφύτευσης
Μετά την πλήρη ενημέρωση του ασθενούς και εφόσον συμφωνήσει στο καταρτισμένο σχέδιο θεραπείας προγραμματίζεται η χειρουργική τοποθέτηση των εμφυτευμάτων στο κατάλληλα εξοπλισμένο ιατρείο μας με τοπική αναισθησία, λαμβάνοντας όλα τα απαραίτητα μέτρα ασφάλειας για την ανώδυνη και ασφαλή διαδικασία. Η μετεγχειρητική πορεία συνήθως περιλαμβάνει ένα μικρό οίδημα της περιοχής και ελαφρύ πόνο για 1-2, ημέρες ο οποίος αντιμετωπίζεται με συνήθη παυσίπονα, ενώ μετά από 10-12 ημέρες αφαιρούνται και τα ράμματα.

12 ημέρες μετά την χειρουργική τοποθέτηση των εμφυτευμάτων αφαιρούνται τα ράμματα

Περίοδος ενσωμάτωσης των εμφυτευμάτων στο οστό (οστεοενσωμάτωση)

Μετά την τοποθέτησή τους, γύρω από τα εμφυτεύματα ξεκινά μια διαδικασία αναδιαμόρφωσης του οστού και προσκόλλησής του πάνω στην ειδικά επεξεργασμένη επιφάνεια τιτανίου, για χρονικό διάστημα από 2-4 μήνες ανάλογα με την περίπτωση. Με τη διαδικασία αυτή τα εμφυτεύματα ουσιαστικά ενσωματώνονται στο οστό της γνάθου και ακινητοποιούνται, ώστε να είναι ικανά να δεχθούν την προσθετική αποκατάσταση και να λειτουργήσουν ως φυσιολογικά δόντια.

2 μήνες μετά την τοποθέτηση τους τα εμφυτεύματα έχουν ενσωματωθεί και είναι πλέον έτοιμα να υποδεχθούν την προσθετική αποκατάσταση (γέφυρα)

Προσθετική αποκατάσταση

Μετά από την περίοδο αυτή και εφόσον ελεγχθεί η ακινητοποίησή τους με την ειδική συσκευή που διαθέτει το ιατρείο μας προχωρούμε στη λήψη αποτυπωμάτων, ώστε να κατασκευαστεί η προσθετική αποκατάσταση από το οδοντοτεχνικό εργαστήριο. Μέσα σε διάστημα 1-2 εβδομάδων η τελική προσθετική αποκατάσταση είναι έτοιμη να τοποθετηθεί μέσα στο στόμα και να λειτουργήσει. Σε κάποιες περιπτώσεις και ειδικά για αισθητικούς λόγους, υπάρχει η δυνατότητα να κατασκευαστεί μια άμεση προσωρινή προσθετική αποκατάσταση ακόμα και την ίδια ημέρα της τοποθέτησης των εμφυτευμάτων. Η επανεξέταση του ασθενή, όπως καθορίζεται από το θεράποντα οδοντίατρο, εξασφαλίζει τη συντήρηση και διατήρηση των εμφυτευμάτων σε λειτουργία μέσα στο στόμα.

Η επιεμφυτευματική γέφυρα τριών δοντιών με τις οπές πρόσβασης για την κοχλίωσή της στα εμφυτεύματα

Τελική κατάσταση- Η επιεμφυτευματική γέφυρα τοποθετημένη στο στόμα

Χειρουργικές επεμβάσεις

Χειρουργική εξαγωγή εγκλείστων σωφρονιστήρων (φρονιμιτών)

Μια από τις συνηθέστερες ενδοστοματικές χειρουργικές επεμβάσεις είναι η εξαγωγή εγκλείστων σωφρονιστήρων (φρονιμιτών). Οι φρονιμίτες ή τρίτοι γομφίοι είναι τα τελευταία δόντια προς στα πίσω σε κάθε γνάθο και αρκετά συχνά δεν ανατέλλουν μέσα στο στόμα, παραμένοντας έγκλειστοι ακόμα και για ολόκληρη τη ζωή του ασθενούς. Συνήθως προκαλούν ενοχλήσεις κατά τη διαδικασία της ανατολής τους στο στόμα και συχνά δεν υφίσταται επαρκής χώρος στην γνάθο για την πλήρη ανατολή τους. Επίσης, δεν είναι πολύ σπάνιες οι περιπτώσεις όπου οι φρονιμίτες προκαλούν την δημιουργία κύστεων γύρω από τις ρίζες τους, με αποτέλεσμα την αλλοίωση της πυκνότητας του οστού των γνάθων ή και τη δημιουργία οιδήματος ή αποστήματος. Τέλος, όταν οι έγκλειστοι φρονιμίτες έχουν μια γωνία κλίσης σε σχέση με τα άλλα δόντια της γνάθου έχουν ενοχοποιηθεί ότι συμβάλλουν στη μετακίνηση ή στρέβλωσή τους. Για όλους τους παραπάνω λόγους, συχνά και ανάλογα με την κάθε περίπτωση εξατομικευμένα, προτείνεται η χειρουργική εξαγωγή τους.

Διαδικασία χειρουργικής εξαγωγής σωφρονιστήρα (φρονιμίτη)
Μετά τη λήψη λεπτομερούς ιατρικού και οδοντιατρικού ιστορικού του ασθενή, προχωρούμε στην ακτινολογική εξέταση με τη λήψη της πανοραμικής ακτινογραφίας ή και της αξονικής τομογραφίας γνάθων κωνικής δέσμης (CBCT), όπου αυτό κρίνεται απαραίτητο (γειτνίαση με ευαίσθητα όργανα – ανατομικές δομές, όπως νεύρα, αρτηρίες ή ιγμόρεια). Στη συνέχεια ο ασθενής ενημερώνεται πλήρως για τις πιθανές μετεγχειρητικές επιπλοκές, όπως είναι ένα ελαφρύ οίδημα και εντοπισμένος πόνος για 2-3 ημέρες, τα οποία όμως καλύπτονται από τη χορηγούμενη φαρμακευτική αγωγή. Εφόσον ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για τη χειρουργική επέμβαση, με τοπική αναισθησία και με τα κατάλληλα εργαλεία αφαιρούνται οι έγκλειστοι, το τραύμα συρράπτεται και δίνονται οι απαραίτητες μετεγχειρητικές οδηγίες. Μετά από 8-10 ημέρες αφαιρούνται τα ράμματα και συνήθως μετά από 20 ημέρες ο ασθενής μπορεί να μασήσει πλέον κανονικά από την πλευρά της εξαγωγής. Η διάρκεια της επέμβασης είναι συνήθως 30-40 λεπτά, ενώ συχνά προτείνεται η ταυτόχρονη εξαγωγή των σύστοιχων άνω και κάτω φρονιμιτών, με σκοπό τη μικρότερη δυνατή ταλαιπωρία του ασθενούς.

Εκτομή χαλινού άνω ή κάτω χείλους (χαλινεκτομή)

Χαλινός ονομάζεται η λεπτή μεμβράνη-υμένας που ενώνει ένα σταθερό σημείο του στόματος με ένα κινητό π.χ. ο χαλινός άνω χείλους ενώνει το άνω χείλος (κινητό σημείο) με τα ούλα (σταθερό σημείο),του κάτω χείλους που ενώνει τα ούλα με το κάτω χείλος καθώς και ο χαλινός της γλώσσας που ενώνει την κάτω επιφάνεια της γλώσσας με τα ούλα της κάτω γνάθου. Ο χαλινός, ιδίαιτερα όταν είναι βραχύς,  μπορεί να δημιουργήσει λειτουργικά προβλήματα όπως δυσχέρεια στην κίνηση του άνω χείλους ή της γλώσσας και κατά συνέπεια προβλήματα στην ομιλία και την άρθρωση του λόγου, διάστημα (κενό) ανάμεσα στους κεντρικούς τομείς της άνω γνάθου ή μετακίνηση μιας οδοντοστοιχίας καθώς και υποχώρηση-υφίζηση των ούλων εξαιτίας της έλξης που ασκεί ο χαλινός. Η χαλινεκτομή πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία, ανώδυνα και με μικρή μετεγχειρητική ταλαιπωρία του ασθενούς ενώ σημαντικό είναι το όφελος για την απελευθέρωση των χειλέων, της γλώσσας αλλά και την αποφυγή περιοδοντικών και αισθητικών προβλημάτων.

 Αρχική κατάσταση χαλινού άνω χείλους σε ασθενή 18 ετών - Διακρίνεται η τάση που ασκεί στο άνω χείλος  και στα ούλα

      Τελική κατάσταση - 1 εβδομάδα μετά την επέμβαση